[column] Shopper marketinglessen van corona

Heel achterdochtig kijkt de kale veiligheidsmeneer mij aan bij de ingang. Alsof hij met laserogen de temperatuur meet die ik onder mijn trui heb. Ja… nee… okay… ik mag door. Een kuch van verlichting… Het verplichte karretje wijzen ze me dwingend aan, ik mag … Bij het grabbelen naar een muntje in mijn zak hoor ik van veilige afstand… “Nee, nee, u kunt hem gewoon pakken… geen muntjes nodig.”

 

Okay. Les 1: corona geeft vertrouwen. We mogen nu zonder het vandalenmuntje de winkel in.

“Maar meneer nog iets…” het winkelmeisje kijkt met een schuin oog naar een verschrikte dame die mijn oudtante had kunnen zijn. “Hoort zij misschien bij U?” Dat was niet zo. Maar het leverde wel een mooi oogcontact op afstand op. En een blosje erbij.

En zo stap ik eindelijk het oorlogsgebied binnen. Waar shopperwetten zijn opgeheven en waar de wet van de retail jungle geldt. Nou dat viel mee. Onhandig was het. Dat wel. De mevrouw voor mij stond wel heel, heel, heel lang bij de aubergines te teuten. En met mij staan twee andere mensen netjes achter de streep te wachten. Wie mag na haar, als eerste in het schap duiken? Het voelt als vroeger, trakteren van snoepjes op de basisschool. Netjes om de beurt kiezen.

Bij het muesli schap staat ik geblokkeerd in het pad. Die anderhalve meter van Rutte is mooi, maar ook lastig als het gangpadje nipt een-meter-veertig meet.

En dan mijn duivelse shopper dilemma… duik ik nu met een snoekduik op mijn favoriete cruesli? O nee, te laat. Daar staat de aubergine mevrouw weer, breeduit de complete ontbijthoek te blokken. Dan maar een eitje bij het ontbijt. Ontbijtkoek? Geen ontbijt. Meteen maar een fles port?

Bij de kassa. Kijk ik in mijn best heel volle karretje. Dit heb ik blijkbaar bewust/onbewust bij elkaar gebrowset. Best veel A-merken. Misschien meer nog dan anders. Zouden die merken mij dan meer zekerheid geven in bange tijden? Ook toch een fors aantal bonusstickers. Blijkbaar heb ik last van hamsteren light. Maar mijn favoriete merk muesli mis ik wel.

Mijn ‘path of purchase’ is van recht een kronkelpad geworden. Zelfs een Voetbal International “Er komt altijd Hollandse nieuwe’ ligt te pronken tussen de boodschappen. Hoe dan? Lekker lezen over wedstrijden die nooit zullen komen?

Mijn conclusie. Corona verandert absoluut de shopperbeleving. Maar veel van de shopper wetmatigheden werken ook nu nog op volle kracht.

• Ook vandaag is de shopper in mij, een totaal een ander persoon dan de weldenkende beredeneerde consument zoals ik mijzelf graag zie. De shopper in mij, koopt met zijn reptielenbrein. En checkt achteraf of hij ermee thuis mag komen. (Geruststelling: Zo gaat dat ook bij jou.)
• Je beslist in 3 seconden. Ook dit klopt, zelfs in corona tijd. Maar je moet er dan wel bij kunnen.
• 48% van mijn beslissingen wordt bepaald door eenvoudige winkelcommunicatie en winkelplaatsing. Dat verklaart o.a. mijn bonuspunten korting van maar liefst €13.53 vandaag.
• Verpakkingen zijn doorslaggevend in winkelcommunicatie. Check. Nieuwe chocolade ontdekt, en hele grappige drop. Oeps. Het heeft weer gewerkt vandaag. (Doen jouw verpakkingen ook hun werk in het schap?)
• 64% van mijn aankopen is online beïnvloed. Dus 100% online gelinkt zijn is een must.

Als ik bij de zelfscankassa staat, begint er iets te knagen... Wat moest ik ook alweer halen? Ik check op mijn mobiel nog even mijn recept; Siciliaanse pasta Norma van Jamie Olivier. (Je moet het zelf koken nu de Naked Chef al zijn restaurants in Nederland sloot.) 

Ow, nee damn. Geen aubergines. Toch maar terug de winkel in. Kijken of ik die mevrouw op veilige afstand kan houden.

Shop op afstand. Blijf veilig.

Dit blog is geschreven door Jan-Willem Dekker van Brand Builders

www.isminstituut.nl